Ο καθαρισμός των εξαιρετικά πολικών προσμείξεων στα αντιβιοτικά από τις στήλες C18AQ

Mingzu Yang, Bo Xu
Κέντρο Ε & Α της Εφαρμογής

Εισαγωγή
Τα αντιβιοτικά είναι μια κατηγορία δευτερογενών μεταβολιτών που παράγονται από μικροοργανισμούς (συμπεριλαμβανομένων των βακτηρίων, των μυκήτων, των ακτινομυκιών) ή παρόμοιων ενώσεων που συντίθενται χημικά ή ημι-συνθετικά. Τα αντιβιοτικά θα μπορούσαν να εμποδίσουν την ανάπτυξη και την επιβίωση άλλων μικροοργανισμών. Το πρώτο αντιβιοτικό που ανακαλύφθηκε από τον άνθρωπο, πενικιλίνη, ανακαλύφθηκε από τον βρετανό μικροβιολόγο Αλέξανδρος Φλέμινγκ το 1928, παρατήρησε ότι τα βακτήρια κοντά στο καλούπι δεν μπορούσαν να αναπτυχθούν στο πιάτο καλλιέργειας Staphylococcus, το οποίο μολύνθηκε με μούχλα. Υπολόγισε ότι το καλούπι πρέπει να εκκρίνει μια αντιβακτηριακή ουσία, την οποία ονόμασε πενικιλίνη το 1928. Ωστόσο, τα δραστικά συστατικά δεν καθαρίστηκαν εκείνη τη στιγμή. Το 1939, η Ernst Chain και ο Howard Florey του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης αποφάσισαν να αναπτύξουν ένα φάρμακο που θα μπορούσε να θεραπεύσει βακτηριακές λοιμώξεις. Αφού έρχονται σε επαφή με το Fleming για να αποκτήσουν στελέχη, εξήγαγαν με επιτυχία και καθαρίστηκαν πενικιλίνη από τα στελέχη. Για την επιτυχή ανάπτυξη της πενικιλλίνης ως θεραπευτικού φαρμάκου, το Fleming, η αλυσίδα και η Florey μοιράστηκαν το βραβείο Νόμπελ του 1945 στην ιατρική.

Τα αντιβιοτικά χρησιμοποιούνται ως αντιβακτηριακοί παράγοντες για τη θεραπεία ή την πρόληψη των βακτηριακών λοιμώξεων. Υπάρχουν διάφορες κύριες κατηγορίες αντιβιοτικών που χρησιμοποιούνται ως αντιβακτηριακοί παράγοντες: αντιβιοτικά β-λακτάμης (συμπεριλαμβανομένης της πενικιλλίνης, της κεφαλοσπορίνης, κλπ.), Των αντιβιοτικών αμινογλυκοσίδης, των μυκητιδικών αντιβιοτικών. και συνολική σύνθεση. Τα αντιβιοτικά που παράγονται από τη βιολογική ζύμωση πρέπει να τροποποιηθούν διαρθρωτικά με χημικές μεθόδους λόγω της χημικής σταθερότητας, των τοξικών παρενεργειών, του αντιβακτηριακού φάσματος και άλλων ζητημάτων. Μετά από χημικά τροποποιημένο, τα αντιβιοτικά θα μπορούσαν να επιτύχουν αυξημένη σταθερότητα, μειωμένες τοξικές παρενέργειες, διευρυμένο αντιβακτηριακό φάσμα, μειωμένη αντοχή στα φάρμακα, βελτιωμένη βιοδιαθεσιμότητα και έτσι βελτιωμένη επίδραση της θεραπείας με φάρμακα. Ως εκ τούτου, τα ημι-συνθετικά αντιβιοτικά είναι σήμερα η πιο δημοφιλής κατεύθυνση στην ανάπτυξη αντιβιοτικών φαρμάκων.

Στην ανάπτυξη ημι-συνθετικών αντιβιοτικών, τα αντιβιοτικά έχουν τις ιδιότητες της χαμηλής καθαρότητας, πολλά υποπροϊόντα και σύνθετα συστατικά, καθώς προέρχονται από προϊόντα μικροβιακής ζύμωσης. Σε αυτή την περίπτωση, η ανάλυση και ο έλεγχος των προσμείξεων σε ημι-συνθετικά αντιβιοτικά είναι ιδιαίτερα σημαντική. Προκειμένου να προσδιοριστούν και να χαρακτηριστούν αποτελεσματικά οι ακαθαρσίες, είναι απαραίτητο να επιτευχθεί επαρκής ποσότητα ακαθαρσιών από το συνθετικό προϊόν των ημι-συνθετικών αντιβιοτικών. Μεταξύ των κοινώς χρησιμοποιούμενων τεχνικών παρασκευής ακαθαρσιών, η χρωματογραφία φλας είναι μια οικονομικά αποδοτική μέθοδος με πλεονεκτήματα όπως η μεγάλη ποσότητα φόρτωσης δείγματος, το χαμηλό κόστος, η εξοικονόμηση χρόνου κλπ. Η χρωματογραφία φλας χρησιμοποιήθηκε όλο και περισσότερο από συνθετικούς ερευνητές.

Σε αυτή την ανάρτηση, η κύρια ακαθαρσία ενός ημι-συνθετικού αντιβιοτικού αμινογλυκοσιδίου χρησιμοποιήθηκε ως δείγμα και καθαρίστηκε με ένα φυσίγγιο SepaFlash C18AQ σε συνδυασμό με το μηχάνημα Sepabean ™ Sepabean ™. Το προϊόν στόχου που ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις αποκτήθηκε με επιτυχία, υποδηλώνοντας μια εξαιρετικά αποτελεσματική λύση για τον καθαρισμό αυτών των ενώσεων.